Mide fıtığı, midenin bir kısmının diyaframdaki açıklıktan göğüs boşluğuna doğru kaymasıyla meydana gelen bir durumdur. Diyafram, göğüs ve karın boşluklarını ayıran bir kas yapısıdır ve yemek borusu bu yapıdaki açıklıktan geçerek mideye bağlanır. Mide fıtığında, normalde karın boşluğunda bulunan midenin üst kısmı, bu açıklıktan yukarı doğru çıkarak göğüs boşluğuna doğru hareket eder. Bu durum, mide asidinin yemek borusuna kaçmasına ve dolayısıyla reflüye neden olabilir. Fıtıklaşmanın boyutuna göre belirtiler hafif ya da şiddetli olabilir.

Mide fıtığı, kişiden kişiye değişen semptomlarla kendini gösterebilir. En sık görülen belirtilerden biri, mide asidinin yemek borusuna kaçması sonucu oluşan göğüste yanma hissidir. Özellikle yemeklerden sonra veya yatarken bu yanma hissi daha da belirginleşebilir. Reflü sonucu mide asidinin ağıza acı ya da ekşi bir sıvı olarak gelmesi de yaygındır. Yutma güçlüğü yaşayan bazı hastalar, boğazda takılma hissi ya da yemek yerken zorluk hissedebilirler. Göğüs ağrısı, bazı vakalarda mide fıtığına eşlik edebilir ve bazen kalp ağrısıyla karıştırılabilir. Ayrıca, sık sık geğirme, şişkinlik ve hazımsızlık gibi mide sorunları da ortaya çıkabilir.

Mide fıtığının teşhisi, hastanın şikayetlerine ve doktorun gerçekleştireceği bazı testlere dayanarak yapılır. Genellikle aşağıdaki yöntemler kullanılır:

Endoskopi:

Bu yöntem, yemek borusu, mide ve bağırsakların içini incelemek için kullanılır. Bir kamera içeren ince bir tüp (endoskop) ağız yoluyla mideye kadar ilerletilir ve bu sayede doktor, mide fıtığını ve olası hasarları doğrudan gözlemleyebilir.

Baryumlu yutma testi:

Hastaya baryum adı verilen bir kontrast madde içirilir ve ardından röntgen çekilir. Baryum, yemek borusu ve mideyi kaplayarak bu yapıların röntgen görüntüsünde daha net görünmesini sağlar. Böylece midenin diyaframdan yukarı kayıp kaymadığı tespit edilebilir.

pH testi:

Bu test, yemek borusunda asit miktarını ölçer. Mide asidinin yemek borusuna kaçıp kaçmadığını anlamak ve reflüyü doğrulamak için kullanılır. Bir sensör, yemek borusunun alt kısmına yerleştirilir ve belirli bir süre boyunca asit seviyeleri ölçülür.

Manometri:

Yemek borusu ve mide arasındaki kasların basıncını ve hareketliliğini ölçen bu test, mide fıtığının kas yapısı üzerindeki etkilerini incelemek için kullanılır. Yemek borusunun kasılma hareketlerinin normal olup olmadığı değerlendirilir.

Bu testler, mide fıtığı teşhisinde yaygın olarak kullanılır ve doktorlar hangi yöntemin kullanılacağına hastanın semptomlarına göre karar verirler.

Reflü, tıbbi adıyla gastroözofageal reflü hastalığı (GERD), mide asidinin veya mide içeriğinin yemek borusuna geri kaçması sonucu ortaya çıkan bir sindirim sistemi rahatsızlığıdır. Normalde, mide ile yemek borusu arasındaki alt özofagus sfinkteri (LES) adı verilen kaslı halka, mide içeriğinin yemek borusuna geri dönmesini engeller. Ancak bu kasın zayıflaması veya tam olarak kapanmaması durumunda, mide asidi yukarı kaçar ve reflü belirtilerine yol açar.

Reflünün en yaygın belirtisi göğüste yanma (mide yanması) hissidir. Bu yanma, genellikle yemeklerden sonra veya yatarken artar. Ayrıca mide içeriğinin ağıza kadar ulaşarak ekşi ya da acı bir tat bırakması, ağıza asidik sıvı gelmesi de sık rastlanan şikayetlerdir. Reflü uzun süre devam ederse, yemek borusunda tahrişe, iltihaplanmaya (özofajit) ve daha ciddi sağlık sorunlarına neden olabilir.

Reflü, yaşam tarzı faktörlerinden (aşırı yemek yemek, kilo, sigara kullanımı, alkol tüketimi) kaynaklanabileceği gibi, anatomik sorunlar (örneğin mide fıtığı) veya hamilelik gibi durumlar da reflüyü tetikleyebilir. Tedavisi genellikle yaşam tarzı değişiklikleri ve asit baskılayıcı ilaçlarla yapılır, ancak daha ciddi vakalarda cerrahi müdahale gerekebilir.

Reflü, genellikle mide asidinin yemek borusuna kaçmasıyla oluşan belirtilerle kendini gösterir. Bu belirtiler bazen hafif olabilir, ancak uzun süreli reflü daha ciddi semptomlara neden olabilir. Reflünün en yaygın belirtileri şunlardır:

• Göğüste yanma (mide yanması): Mide asidinin yemek borusuna kaçması sonucu göğüs bölgesinde yanma hissi oluşur. Bu, özellikle yemeklerden sonra veya yatar pozisyondayken artar.
• Mide asidinin ağıza gelmesi: Mide içeriği, ekşi ya da acı bir tat olarak boğaza veya ağıza kadar gelebilir. Bu, rahatsız edici bir tat ve boğazda tahriş hissine yol açabilir.
• Yutma güçlüğü: Yemek borusundaki tahriş veya hasar nedeniyle yutarken zorlanma hissi yaşanabilir.
• Kronik öksürük: Özellikle geceleri artan öksürük, mide asidinin boğaza kaçmasından kaynaklanabilir.
• Boğazda gıcıklanma veya ses kısıklığı: Mide asidinin boğazı tahriş etmesi sonucu ses kısılabilir veya boğazda sürekli bir gıcıklanma hissi oluşabilir.
• Midede şişkinlik ve gaz: Reflü, mide basıncının artmasına neden olarak şişkinlik ve gaz problemlerini de beraberinde getirebilir.
• Ağız kokusu: Mide asidi ve sindirilmemiş yiyeceklerin yemek borusuna geri kaçması ağız kokusuna yol açabilir.

Reflü belirtileri, özellikle ağır yemeklerden sonra, öne eğilmek veya yatmak gibi durumlarda daha da kötüleşebilir. Uzun süreli reflü, yemek borusunda iltihaplanmaya ve daha ciddi sağlık sorunlarına neden olabilir, bu yüzden tedavi edilmesi önemlidir.

Mide fıtığı ve reflü arasında yakın bir ilişki bulunmaktadır. Mide fıtığı, mide ile yemek borusu arasındaki anatomik yapıyı etkileyerek mide asidinin yemek borusuna geri kaçmasına neden olabilir. Bu durum, gastroözofageal reflü hastalığının (GERD) gelişmesine yol açar. Reflü, mide asidinin yemek borusuna geri kaçması sonucu yemek borusunda yanma, tahriş ve diğer rahatsızlıkları meydana getirir.

Normalde, yemek borusunun alt ucunda bulunan alt özofagus sfinkteri (LES), mide asidinin yemek borusuna geri kaçmasını engeller. Ancak mide fıtığında, midenin bir kısmı diyaframdaki açıklıktan yukarı kayarak bu sfinkterin işlevini bozar. LES’in düzgün çalışmaması, mide içeriğinin yemek borusuna geri dönmesine (reflü) neden olur. Bu nedenle, mide fıtığı olan kişilerde reflü semptomları daha sık ve şiddetli görülebilir.

Her mide fıtığı reflüye neden olmaz, ancak reflü sorunu olan birçok kişide mide fıtığı bulunabilir. İki durum arasındaki ilişki, özellikle büyük mide fıtıklarında daha belirgin hale gelir. Tedavi sürecinde hem mide fıtığına hem de reflüye yönelik yöntemler bir arada kullanılabilir.